عليرضا عابدی زاده

شکوفه‌ها سر برآورده‌اند از خواب زمستانی،
و آینه‌ها، نفسِ نخستین خورشید را در جامِ سپیده‌دم شکستند.
زمین، هزاران نامه‌ی سبز به آسمان می‌نویسد
و باد، برگ‌های کهنه‌ی زمان را ورق می‌زند…

نوروز، آغازی است با آوازِ آب،
با نقشِ پروانه بر پرده‌ی خاک،
با جاری شدنِ ستاره‌ها در رگ‌های زمین.
سال نو، مُهری است از نور بر پیشانیِ روزها؛
نوروزتان پیروز،
تا آفتاب، هماره در تکرارِ رویشِ شما باشد.
🌱🌞